Hoi allemaal,

Ik zit te twijfelen, misschien kunnen jullie me advies geven. Het gaat niet zo heel goed met me de laatste tijd. Ik heb al jaren geen bg meer gehad maar hoe langer ik het niet heb, hoe banger ik er voor wordt (omdat dan statistisch de kans groter wordt dat ik het krijg ofzo, gek fobe-hoofd van mij). Nou zit ik ook nog eens met een stressvolle thuis-situatie (depressie-herstellende ADD-autist partner) en een hoge werkdruk (laatste jaar master studie, en werk om alles te betalen) waardoor ik echt heel erg moe ben en moet oppassen dat ik niet een burn-out in ga. Door alle stress steekt de fobie ook weer z'n kop op, waardoor ik het vicieuze cirkeltje van stress-angst-stress inga.

Ik zit er nu dus aan te denken om naar de husiarts te gaan en een verwijzing te vragen voor een psycholoog/therapeut. Maar....
1. Ik ben doodsbang om naar de ha te gaan omdat ik denk dat daar mensen met bg rondhangen.
2. Heeft therapie wel zin? Ik heb nog maar weinig succes verhalen gelezen. Ik wil niet dat het nog erger wordt omdat ik er nog meer mee bezig ben.
3. Tijd. Geen dus.

Kunnen jullie me advies geven?

Dankjewel:)

_________________
*Draco Dormiens Nunquam Titillandus*

Een lastige situatie. Heb je eerder therapie gehad?

Ik ben ook van het steeds denken dat hoe langer ik niet ziek ben geworden, hoe sneller het dan wel zal komen, maar die kans wordt niet groter. Na 3 zonen, wordt de kans ook niet groter dat je een dochter krijgt. De kans blijft 50%.

Omdat je geen tijd hebt, denk ik gelijk aan internettherapie, maar ik weet niet genoeg over de effectiviteit daarvan.

Ik kan in ieder geval zeggen dat therapie bij mij heel veel zin heeft gehad. (Niet alleen voor de fobie.) Ik heb heel veel geleerd!

Bij de huisarts kun je misschien afspreken na de pauze? Of je wacht buiten en vraagt of hij/zij je daar wilt roepen. En natuurlijk goed je handen wassen als je bent geweest. Dan zou er toch weinig moeten kunnen gebeuren?

Dankje Chantal:)

Ik ben bij de huisarts geweest. Doodeng, er zat een man tegenover me in de wachtkamer die eruit zag alsof hij elk moment of van zijn stoel ging vallen of over zn nek zou gaan:S
De psycholoog van het medisch centrum ging net met pensioen dus ik ben doorverwezen naar een verpleegkundige met een psychologie achtergrond. Daar heb ik een gesprek mee gehad. Zij gaat me in januari doorverwijzen naar een eerste lijns psycholoog voor de fobie. En misschien ga ik iets van een cursus doen om de stress te verminderen.

Mindfullnes, zegt dat iemand iets?

Nouja, erg spannend allemaal.

_________________
*Draco Dormiens Nunquam Titillandus*

Ik herken je vraag en opmerkingen trouwens allemaal heel goed! (de kans wordt steeds groter - heb ik de laatste tijd steeds in mijn hoofd zitten, niet naar ha willen ivm bg, en heeft therapie wel zin)
Sjonge, herkenbaar.

_________________
26 jaar (pas enkele jaren emetofoob en gaat niet voor levenslang!)
|| kunst || dieren || dromen ||

Waarom word je doorgestuurd naar een 1e-lijns? (Dan mag je maar een consult of 7 gratis (verzekerd) naar die psycholoog per jaar.)

Ga je de cursus via die psycholoog doen of word je daar weer apart naar doorverwezen?

Het is apart inderdaad.

Die 1e lijns wordt beter vergoed door mijn zorgverzekering... Stom gedoe

_________________
*Draco Dormiens Nunquam Titillandus*

Zover ik weet, wordt een behandeling in een GGZ-instelling door alle verzekeringen volledig vergoed? Je moet alleen de eigen bijdrage betalen. (En de eigen bijdrage voor de GGZ en eventueel bij een opname nog wat extra per maand.)