2 weken geleden ben ik begonnen bij een psycholoog en volgende week
maandag moet ik weer en gaan we waarschijnlijk beginnen met emdr.
Ik zie tegen deze afspraak best wel op niet alleen wegens emdr, waar we niet
echt een punt hebben om van uit te werken om dat er allerlei verschillende gebeurtenissen zijn. Maar ook vooral omdat ze de vorige afspraak de hele tijd het woord overgeven bleef herhalen. Ik werd echt misselijk, gelukkig niet ziek geworden toen, maar bleef er de hele tijd maar aan denken.
Maar ook was het de vorige keer volgens mij dat ik zei ik vind het eng omdat ik niet weet wat ik moet doen als iemand ziek word. En toen zei de psycholoog dan moet je een bakie pakken en handdoek en een glaasje water. Toen dacht ik echt dat begrijp ik ook wel en daar help je met niet mee.
Bij de dokter was het ook toen ik om een verwijzing vroeg zei de dokter knap dat je hier komt want hier worden ook wel vaak mensen ziek, dat wou ik nou net niet weten.
Ik heb wel het gevoel dat dokters en psychologen niet altijd goed weten hoe ze met deze fobie om moeten gaan.

Sorry voor het lange verhaal. Moest het even kwijt.

Sorry voor het verhaal hoef je niet te zeggen. Ik vind het wel goed dat je dit deelt omdat het naar mijn meening wel erg apart is hoe de arts en psych hiermee omgaan. Of het wel/ niet goed is durf ik niet te zeggen maar fijn lijkt het me niet.
EMDR heb ik zelf veel gehad en krijg het nu nog vaak en heb daar goede ervaringen mee. Het heeft wel even een nawerking van vermoeidheid/ hoofdpijn maar daar tegen over staat bij mij een gevoel van opluchting. Ik hoop dat het bij jou ook zo goed werkt.

_________________
34-Hond Floor-Webmaster/MKT Assistent-Metalfreak-Audiofiel-Boksen-Lezen
http://www.youtube.com/user/MaartenMorticiaN
Als je nooit iets verandert, zul je steeds dezelfde resultaten blijven behalen

Ik heb het toch ook niet zo voor de behandeling van die twee. Je hebt denk ik nood aan een iets voorzichtigere aanpak, wat zachter en niet meteen zo confronterend. Het is normaal dat je het moeilijk hebt maar je moet ook wel je grenzen aangeven hoor. Ik zou je therapie verderzetten maar stel ook je grenzen. Waar kan je mee om en met wat niet, wat verlang jij van de therapie, dat is belangrijker dan wat zij denken. Jij voelt immers beter aan of je klaar bent voor 'die' of 'die' stap.

Sterkte en veel succes!

Hoi Sabine: er zit maar één ding op en dat is aangeven wat je moeilijk vindt (bv dat het woord zovaak gezegd wordt), zodat zij er rekening mee kan houden. Ze begrijpt vast dat je blijkbaar iets rustiger aan moet beginnen. En als ze daar geen begrip voor heeft, dan is het de vraag of het een goede therapeute is. Maar je moet het wel zelf aangeven.

Succes!

_________________
Liefs Lucky

*Margaret - 41 jaar - eigenaar Webmastery (wij beheren websites & social media voor organisaties, zie webmastery.nl) - getrouwd met Daniël - baasje van doesjes Mozes en Noah en kat Elvis*